Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde

Een simpele detector voor het meten van kosmische straling

Foto: Wikipedia - Argonne National Laboratory.

NTvN 90-04

Het aprilnummer is uit!

Zwaartekrachtgolfdetector LISA

De Europese Ruimtevaartorganisatie ESA heeft groen licht gegeven voor de lancering van de zwaartekrachtgolfdetector LISA. Lees meer over deze detector in het aprilnummer. Credits: ESA–C.Carreau.

Vorige Volgende

Artikel

Een simpele detector voor het meten van kosmische straling

Gepubliceerd: 1 June 2018 13:00

Op ruim honderd schooldaken in Nederland zijn sinds 2003 gesloten skiboxen te vinden. Ingewijden weten dat in deze grijze omhulsels geen sportartikelen te vinden zijn, maar dat deze een heuse opstelling voor de detectie van deeltjeslawines bevatten. HiSPARC (High School Project on Astrophysics Research with Cosmics) biedt middelbare scholieren hiermee de kans om deel te nemen aan écht onderzoek naar kosmische straling en het meten van de energie van afzonderlijke deeltjes. Echter, nadat de huidige detector in elkaar gezet is, valt er voor leerlingen nog maar weinig aan te zien en te onderzoeken. De nieuwe watertondetector biedt een alternatieve oplossing.

Auteur: Tim van Laake

Detectie van kosmische straling
Er zijn verschillende manieren om kosmische straling te detecteren. Zo wordt binnen HiSPARC gebruikgemaakt van scintillatoren: platen gemaakt van een materiaal dat een lichtflits uitzendt wanneer er een geladen deeltje op terechtkomt. De lichtpuls wordt versterkt in een fotobuis en omgezet in een elektrisch signaal, waarna het signaal op een computer opgeslagen wordt. HiSPARC maakt gebruik van meerdere detectoren verspreid over Nederland. Als er tegelijkertijd bij verschillende meetstations deeltjes waargenomen zijn, is er, met grote waarschijnlijkheid, sprake geweest van een deeltjeslawine. De intensiteit van de lichtpulsen hangt daarbij ook nog samen met het aantal deeltjes uit deze kosmische lawine dat door de detectieplaat heen is gegaan. De deeltjesdichtheid als functie van de afstand tot de plek van inslag, gecombineerd met de hoek van inval van het kosmische deeltje staan ons tenslotte toe de energie te bepalen van het deeltje dat de kosmische lawine heeft veroorzaakt.

Lees het volledige artikel in het juninummer van het NTvN.