Artikel
Kelvinscheepsgolven
Gepubliceerd: 3 July 2018 13:52
Het vrije veld begint bij je voordeur. Vanuit ons huis kijk ik op de Schie en zie daar zandschepen, motorjachten, zwanen en jonge eendjes voorbijkomen. Zij genereren hetzelfde V-vormige golfpatroon met een ingesloten hoek van bijna 40°, onafhankelijk van hun snelheid. Het golfveld wordt visueel niet begrensd door een doorlopende rechtlijnige golfkam vanuit de boeg, maar door reeksen golfkammetjes aan elke kant die nogal plotseling stoppen. Die golfkammetjes staan onder een vaste hoek van ruim 35° met de rand van het golfveld. Het verschijnsel staat bekend als Kelvinscheepsgolven omdat het rond 1900 voor het eerst is geanalyseerd door William Thomson (Lord Kelvin). Natuurlijk wijdt Minnaert er een ruime paragraaf aan, in het derde deel van ’t Vrije Veld. Ook over dit onderwerp is hij helder en precies. Hij onderscheidt zijgolven (de eerder genoemde golfkammetjes) en dwarsgolven. De laatste staan haaks op de vaarrichting, zij zijn minder opvallend. Minnaert geeft een verklaring op hoofdlijnen, berekeningen kunnen gevonden worden bij Thomson en eerder in dit tijdschrift.
Auteur: Hans Mooij
Lees het volledige artikel in het julinummer van het NTvN.