Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde

Flipping the classroom is een onderwijsmodel waarbij de leerlingen in de klas meer tijd besteden aan verwerking door het maken van opdrachten. Thuis kijken ze filmpjes met uitleg over de stof. Zo kunnen de leerlingen meer van elkaar leren bij de verwerking en heeft de docent meer tijd om leerlingen individueel te begeleiden. Er is daarmee meer ruimte voor differentiatie: leerlingen worden op hun eigen niveau ondersteund en uitgedaagd. Vorig jaar heeft een docentontwikkelteam in de regio Zuid-Holland hier ervaring mee opgedaan. Wat zijn hun ervaringen en welke conclusies kunnen we hieruit trekken?

In het onderwijs heeft de afgelopen jaren een nieuw idee voet aan wal gezet: het model van flipping the classroom. Gezien de titel kunt u wel raden waar dit nieuwe schip vandaan komt: de Verenigde Staten. De grondleggers van het model, Jonathan Bergmann en Aaron Sams, gebruiken het om meer te kunnen differentiëren tussen leerlingen. Zij die meer uitdaging nodig hebben, kunnen sneller vooruit. Leerlingen die meer ondersteuning nodig hebben, krijgen meer individuele begeleiding van de docent.

Wat is flipping the classroom? En kan het waar maken wat het belooft, namelijk betere resultaten bij de leerlingen en meer onderwijs op maat? De ervaringen van elf middelbare-schooldocenten die met dit model hebben geëxperimenteerd kunnen helpen hier een antwoord op te vinden. Zij namen vorig jaar deel aan een docentontwikkelteam bij het Bètasteunpunt Zuid-Holland over dit onderwerp. Het zijn stuk voor stuk docenten met passie voor hun vak die wilden kijken of ze met flipping the classroom een andere koers konden gaan varen. 

Auteur: Martin Bruggink

Lees het volledige artikel in het decembernummer.

Filmpje over hoe de grondleggers van flipping the classroom op het idee kwamen.

Een van de scheikundelessen van Sieger Kooij