Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde

Klimaatverandering vroeger - en nu?

NTvN 90-04

Het aprilnummer is uit!

Zwaartekrachtgolfdetector LISA

De Europese Ruimtevaartorganisatie ESA heeft groen licht gegeven voor de lancering van de zwaartekrachtgolfdetector LISA. Lees meer over deze detector in het aprilnummer. Credits: ESA–C.Carreau.

Vorige Volgende

Artikel

Klimaatverandering vroeger - en nu?

Gepubliceerd: 1 January 2020 13:00

Sinds haar bestaan heeft de aarde extreme klimaatwisselingen ondergaan: van ijstijden met ijskappen reikend tot aan de evenaar tot thermische maxima met tropische temperaturen bij de polen. Vanwege het Antropoceen zijn ijstijden niet meer te verwachten, maar onveranderd menselijk gedrag vergroot de kans op een thermisch maximum.

Auteur: Herman de Lang.

Sneeuwbalaarde
De studie van klimaatverandering vindt haar oorsprong niet in het opsporen van de oorzaken van de opwarming van de aarde, maar in het onderzoek naar de... ijstijden. Pioniers zoals Joseph Fourier (1768-1830), John Tyndall (1820-1893) en Svante Arrhenius (1859-1927) waren zowel geïnteresseerd in hoe de ijstijden ontstonden, als in hoe en waarom de aarde daarna weer opwarmde (deglaciatie) [1]. In de 4,5 miljard jaar) van haar bestaan oscilleerde het klimaat van de aarde tussen glaciale tijden van ijzige kou en interglaciale perioden van opwarming, waarbij extreme tot relatief gematigde temperatuurwisselingen van de aardkorst optraden. De eerste en meest extreme ijstijd vond 2,3 miljard jaar geleden plaats en duurde 300 miljoen jaar). Dit was de Huronische ijstijd, genoemd naar het Huronmeer in Canada, waar de eerste paleogeologische aanwijzingen ervoor werden gevonden. De kilometers dikke ijslaag reikte vanaf de Noord- en Zuidpool tot aan de evenaar, wat de aarde het aanzien gaf van een enorme sneeuwbal (Snowball Earth). Het aardse sneeuwbaleffect was het gevolg van wat bekend staat als het Great Oxidation Event (GOE) oftewel de zuurstofcatastrofe. Ongeveer 2,45 miljard jaar na het ontstaan van de aarde begonnen blauwalgen (cyanobacteriën) in de oceanen via fotosynthese zuurstof te produceren. De blauwalgen vermenigvuldigden zich snel en alle oceanen raakten met een laag blauwalgen bedekt. 

Lees het volledige artikel in het januarinummer van het NTvN.